Toen ik de Mustang kocht zat er een hele vieze NL sticker achterop geplakt. Eén kant van de sticker had zelfs al losgelaten en flapperde een beet heen en weer. Dat zag er niet uit, die sticker moest er af. Tot mijn grote verbazing zat er onder de NL sticker een invaliden sticker! Deze was destijds op de originele lak geplakt en bij de 'American Paintjob' gewoon maar een beetje afgeplakt! Hij zat dus ook nog een keertje half onder de laatste laklaag.

Zo was ik dus eigenlijk nog verder van huis. Volgens mij mag je niet zomaar met een invalidensticker rondrijden als je niet invalide bent. En als ik de sticker er af gepulkt kreeg had ik geen idee hoe het er dan uit zou zien. Ik heb er zelfs nog even aan gedacht er maar weer een nieuwe NL sticker op te plakken! Maar ook dat werd lastig: sinds die stickers niet meer verplicht zijn in het buitenland zijn ze (bijna) nergens meer te koop! Uiteindelijk heb ik de sticker er toch afgekregen met behulp van een feun en een plamuurmes. Dat gaf wel een ravage waardoor ik genoodzaakt was de hele rearvalance kaal te maken en opnieuw te spuiten. Het was even een wat grotere klus als gedacht maar het resultaat was zeker de moeite waard!

In de tussentijd is mijn leven nogal veranderd: ik ben getrouwd en heb een invalide zoon. Als we met de Mustang op pad gaan zit er een invaliden-parkeerkaart achter de ruit. Het is natuurlijk helemaal geen leuke situatie maar je leert ook de positieve kanten waarderen: Dankzij onze zoon kan ik de Mustang altijd wel op de beste plekken parkeren. Dichtbij het doel en vaak twee keer zo breed als een normale parkeerplaats. Dat scheelt weer parkeerschade door lompe naast-parkeerders! Een sticker komt er echt niet meer op.....!